Gisteren paste ik op een jongetje van 1. Samen met man en dochters was dat gezellig en gemakkelijk. Maar ik vond het ook weer leerzaam: vooral hoe verleidelijk het is om vanaf de zijlijn gemakkelijk te denken over opvoeden. Tomaz at bijna niks en ik dacht: nou, dan eet je toch niet? Als moeder 24/7 sta je daar absoluut anders in! Je maakt je zorgen of je kind dan niet wakker wordt van de honger. Tomaz at alleen maar de boterham met aardbeienjam en ik vond dat wel grappig. Niet moeilijk doen op zo’n oppasdag. Als moeder 24/7 is dat ook anders: je vraagt je af hoe je hem aan het hartig kunt krijgen. Als ouder ben je met de grote lijnen bezig. En je bent moe.
Moraal van het verhaal: als buitenstaander moet je voorzichtig zijn met goedbedoelde adviezen aan ouders die er middenin staan. Je weet de helft niet. Zelf probeer ik dat perspectief van die ouder vast te houden.
Lees ook:De beste tips om je kind zo snel mogelijk te leren fietsen
Lees ook:Helft vrouwen laat zich volledig overnemen door haar dieet
Lees ook:Jij bent geen kind
Lees ook:Pinkeltje en de ouderwetse telefoon
Lees ook:Peuterpuberteit