We hebben een oppas nodig en papa is in het buitenland. "Papa kan niet oppassen", zegt mijn kind met een eigenwijze blik in de ogen. "Nee, want hij zit in het buitenland", reageer ik. "Neeeee", daar zie ik een belerend gezichtje verschijnen: "Papa is pápa. Die past toch niet op!"
"Domme mama!"… hoor ik erachter als een gedachte die wegdrijft. En ik realiseer me dat ze groot gelijk heeft.
Lees ook:Bijna blind meisje ziet haar mama voor de eerste keer
Lees ook:Rolbevestigend ‘werkje’
Lees ook:Super Held kan wat leren van Nederlandse papa
Lees ook:Lezerskorting bij Samen Hip: net zo cool als papa en mama!
Lees ook:Kinderen en de dood (deel 2)