Een paar minuten voor acht zat ik met mijn zoontje van zeven op de bank. Zoals ieder jaar sinds hij vier is zijn we samen twee minuten stil. Hij weet ook waarom en houdt altijd braaf zijn mond. Twee minuten voor acht zien we een moeder met drie kinderen voorbij lopen. Ze praten druk en lopen het weiland in om de hond uit te laten. Respectloos. En een slecht voorbeeld naar je kinderen toe. Wat vinden jullie? Moeten we de jeugd niet meer lastig vallen met dodenherdenking, of moet je ze juist bijbrengen wat het inhoudt?
Lees ook:Kinderen met hond bewegen meer
Lees ook:Puppy kruipt in nek van baby (filmpje)
Lees ook:Inactief kind? Neem een hond!
Lees ook:Gros ouders koopt huisdier voor kind
Lees ook:Had de ontvoering van Maddie voorkomen kunnen worden?
Het is een goede zaak je kinderen uit te leggen dat wij nu, doordat een paar mensen het hoogste wat ze konden geven, hun leven, gegeven hebben, in vrijheid kunnen leven.Deze volzin zal wel niet de prijs voor stijl krijgen, maar ik weet ook niet hoe ik het zo gauw anders moet zeggen.
En dat zo’n herdenking niet met veel bombarie gepaard moet gaan, maar gewoon sober gehouden moet worden, zoals op de Waalsdorpervlakte gebeurt.
Helaas zijn thema’s als oorlog nog steeds aktueel en zelfs al zou dat niet meer zo zijn, dan nog is de dodenherdenking een eerbetoon aan alle mensen die hun leven voor onze vrijheid hebben gegeven en ons te helpen herinneren dat we zoiets nooit meer mogen laten gebeuren. Want keer op keer bewijst de geschiedenis dat de mens alleen over een korte termijn geheugen beschikt.
Als mijn zoontjes oud genoeg zijn, zou ik ze dan ook zeker willen vragen stil te zijn gedurende die paar minuten. En als ze nog wat groter zijn neem ik ze idd mee naar de Waalsdorpervlakte.