Eén op drie ouders geeft toe dat ze een oogje zouden dichtknijpen als ze hun kind vals zien spelen. Hoe triest is dat? We willen dus niets liever dan dat onze kids winnen. Maar erger nog: één op tien ouders moedigt zijn kind aan vals te spelen als het de enige manier is om te winnen. Bah! Een ander kind hinderen of afleiden vinden ze dan ook geen probleem. Nou, ik wil graag dat mijn kind wint, maar als het zo moet, dan liever niet hoor! De ouders zijn zelf ook niet vies van wat bedrog. Eén op vijf bekent dat hij vals zou spelen als dat kon. Vooral papa’s vinden vals spelen niet erg, terwijl mama’s veeleer hun kinderen aanmoedigen om vooraf goed te trainen. Een kwart belooft zelfs een beloning bij een goeie prestatie.
Verder bleek ook dat de competitieve ingesteldheid veel groter is bij de ouders dan bij hun kinderen zelf. Eén op tien gaf toe dat hij of zij bij verlies teleurgestelder is dan de zoon of dochter. Na een verlies voelen ze zich ontgoocheld, triest, boos en zelfs in de steek gelaten door hun kind.
“Hoewel iedereen het beste wil halen uit de prestaties van zijn kind, is het ook erg belangrijk dat ze leren dat ook deelnemen en teamgeest erg belangrijk zijn bij het sporten”, vindt een woordvoerder van het Early Learning Centre, die het onderzoek uitvoerde. “Ouders moeten beseffen dat niet alle kinderen kunnen uitblinken in sport”, vindt hij. “Het is veel belangrijker dat ze deelnemen, leren samenwerken, hun motoriek aanscherpen, gezond en actief blijven en … plezier beleven!”
Bron: HLN
Lees ook:Kinderen buiten laten spelen is een lastige opgave
Lees ook:Boek: vragen van kinderen over doodgaan
Lees ook:Dikke kinderen de schuld van ouders!
Lees ook:Gehoorzaam? Nee, dat hoeft ons kind niet te zijn!
Lees ook:Een op de vijf kinderen beweegt te weinig