Onze zoon is zes. Dit jaar vond het ik het tijd hem te betrekken bij dodenherdenking. Het was een beetje tricky, want iemand die geen seconde zijn snavel kan houden meenemen naar een plek waar het toch echt even moet kan natuurlijk helemaal mislopen. Maar het vooruitzicht op 'laat naar bed' sprak hem voldoende aan om rustig te blijven. Samen reden we het dorp in, en liepen we achter de plaatselijke harmonie naar het herdenkingsbeeld. Hij nam plaats…
…op de voorste rij en keek vol interesse naar de padvinders die klaarstonden met hun kransen. Van tevoren had ik hem globaal uitgelegd waarom de herdeking plaats heeft. Dat verhaal sprak hem wel aan.De twee minuten stilte vielen hem niet eens zo heel erg zwaar, ondanks dat het al met al toch echt een minuut of vijf is dat je wordt geacht je snavel te houden.
Naast mij stond een vrouw van een jaar of zestig. Na afloop sprak ze me aan: 'Goed hoor, dat je hem meeneemt! En wat hield hij zich netjes stil. Ik nam mijn kinderen ook op die leeftijd mee. Ze zijn nu in de dertig en ze komen nog ieder jaar respect betuigen. Kan helemaal geen kwaad!' En zo is het maar net mevrouw! Daar moet je -wat mij betreft- vroeg mee beginnen!
Lees ook:Even bevallen langs de snelweg!
Lees ook:Bevalling onder theathervoorstelling
Lees ook:Plaatje van het gelukkige gezinnetje van Madonna
Lees ook:Suri Cruise jongste meisje op Glamourlijst best geklede vrouw
Lees ook:Kinderen en reclames: hoe bedoel je ‘indoctrineren’?