De komende dagen beschrijf ik welke support alleenstaande ouders zouden moeten hebben; dat betekent meestal, dat je dit voor jezelf moet organiseren. Omdat het niet altijd gemakkelijk is om om hulp te vragen, zet ik vormen van steun op een rijtje. Als je het zo leest, is het zoeken van support helemaal niet zo’n gek idee! Toch?
Vandaag: emotionele steun.
Tips:
1. alleenstaande ouders voelen zich vaak geïsoleerd. Er zijn wel mensen om hen heen die van hen houden, maar de dagelijkse steun ontbreekt. Soms zit je dagenlang of een heel weekend alleen met de kinderen en wordt de drempel steeds hoger om een beroep op iemand te doen. Je kunt met je vrienden en familie afspreken, dat zij jou regelmatig bellen, bijvoorbeeld iedere week, gewoon om bij te kletsen. Leg uit dat alleen maar even praten over alledaagse dingen (en niet over grote gebeurtenissen of problemen) voor jou van groot belang is. Vergeet daarbij niet ook te vragen waar zij mee bezig zijn.
2. Maak een lijstje van mensen, die je graag mag of die iets voor je betekenen. Als je je down voelt, kun je niet altijd bedenken wie je wilt bellen. Een lijstje helpt je even op weg. Je kunt daarbij denken aan:
- familie
- vrienden
- collega’s
- buren
- hobby-genoten
- clubgenoten
- support groepen op Internet
- stichting Korrelatie of een andere hulptelefoondienst
Gebaseerd op Single Parenting.
Lees ook de andere onderdelen van deze reeks:
Lees ook:Alleenstaande ouders: praktische hulp.
Lees ook:Alleenstaande ouder: informatie en advies
Lees ook:Alleenstaande ouder: zelfrespect
Lees ook:Support voor alleenstaande ouders
Lees ook:Ik zoek met spoed een alleenstaande vader!