Mea culpa, ik had iets gedaan waardoor mijn dochter -terecht- van streek was. Het was in mijn ogen niet zo héél erg, maar voor haar wel. En dus trok ik het boetekleed aan: ik had het niet moeten doen.
Zo gemakkelijk kwam ik er niet vanaf, ze bleef boos. Ik realiseerde me, dat ik het op de één of andere manier goed moest maken. Toen beloofde ik een tekening voor haar te maken. Dat vond zij een heel goed idee en de boosheid was direct verdwenen. Zat ik ‘s avonds een tekening te maken, een moeder voor haar dochter. Het werd een meisje dat droomt over spelen aan het strand en vliegeren in de wei; dingen waar ze heel erg veel van houdt. Dus ook een hele hoop hartjes.
Ik legde de tekening ‘s nachts op de rand van haar bed. Wat was ze ‘s ochtends blij!!!
Ze maakt zo vaak tekeningen voor mij. Nu ging ik er eens echt voor zitten en maakte er één voor haar. Heel speciaal…
Lees ook:Knuffelmakers maken echte knuffels van tekeningen!
Lees ook:Gevaar zit voor kinderen in een klein hoekje
Lees ook:14-jarige zeilster Laura sinds donderdag vermist
Lees ook:Kinderen en de dood
Lees ook:Als het maar glimt: hoe mijn dochter en ik ruzie kregen om een telefoon