In een experiment bestudeerde een onderzoeksgroep van de Cardiff University’s School of Psychology de reacties van 84 baby’s tussen 14 en 18 maanden op de stem van hun mama. Wat verstaan en begrijpen onze kids nou wel en wat niet? Aan de mama’s werd gevraagd om tijdens het spelen korte, Engelse woordjes zoals ‘whoops’ (oeps) en ‘there’ (daar) te gebruiken. Vervolgens werd het experiment herhaald, maar deze keer sprak de mama in het Grieks. De intonatie van haar stem bleef wel gelijk. Al snel bleek dat de baby’s in beide experimenten op dezelfde manier reageerden en dat de vertrouwdheid met de taal dus geen rol speelt. “Het begrip van kinderen is dus enkel gebaseerd op de toon van je stem”, besluit studieleidster dr. Merideth Gattis uit haar studie.Wat je zegt tegen een baby is volgens de wetenschapster dan ook minder belangrijk dan de manier waarop je het zegt. Het is dan ook belangrijk dat je voldoende aandacht besteedt aan je intonatie, zodat je kind de juiste boodschap krijgt. “Als je bijvoorbeeld zonder veel enthousiasme in je stem zegt dat de tekening van je kind mooi is, dan kan dat verkeerd overkomen”, zegt Gattis. Daarnaast is er ook een invloed op de communicatie tussen jou en je partner. “Zelfs als jullie vloeken of ruziemaken, kan je dat in feite verdoezelen door je toon aan te passen”, zegt zij. “Al blijft het natuurlijk beter om jullie verschillen niet in het bijzijn van je kind te bespreken.” Ten slotte meent de onderzoekster dat de toon ook in het latere leven belangrijk blijft tussen volwassenen. “We hebben geen toegang tot de gedachten van andere mensen, maar uit iemands toon kan je veel afleiden over hoe ze zich echt voelen”, aldus Gattis.
Lees ook:Waarom mama maar heel veel moet praten tegen d’r baby…
Lees ook:Doen: veel tegen je baby in babytaal praten!
Lees ook:Zing voor je ongeboren baby: dat leidt tot herkenning!
Lees ook:Wat mama’s stem voor een kind kan betekenen
Lees ook:Deed het Jeugdjournaal de verslaggeving rondom Milly goed?